almost famous

ég held ótrauð áfram í þessari bloggmaniu minni.
dagar mínir eru líka alveg með eindæmum innihaldsríkir, reyni að læra, sef alltof mikið á daginn þar sem ég sef ekkert á nóttunni og svo hugsa ég alltof mikið um lífið eftir MA.
Annars var þetta agætisdagur, ég lærði heimspeki, bjó til ramma og er komin í kanaklúbb, semsagt 4 manneskjur, nei 5 sem hittumst og spilum kana á karó á þriðjudögum, getur ekki klikkað.
Ég að velta fyrir mér hvað er það með prófatarnir að mig fer að langa að gera alveg ótrúlegustu hluti, allt í einu spretta upp hin og þessi áhugamál sem ég vissi ekki einu sinni að væru til staðar, allt í einu langar mig í langa göngutúra með tónlist í eyrunum, mig langar að horfa á allt mögulegt, mig langar að fara yfir dótið í hillunum mínum mig langar að laga til í tölvunni minni og síðustu nótt las ég actually allar blogfærslur sem ég hef skrifað á þessa blessuðu síðu. Svona er þetta samt reyndar alltaf í prófunum og það fyndna er að mig langar meira að segja að læra undir öll prófin sem ég er að fara í nema prófið sem ég er að fara í fyrst, þetta var undarleg setning.
annars er farið að styttast ískyggilega mikið í að ég verði 21, tuttuguogeins, enogtyve, einundzwansig.... já þetta hljómar ekki vel, og þá sérstaklega ekki á þýsku!. Mér fynnst ég bara allt í einu orðin svo gömul, ég meina 20 ára það er ekki neitt en 21 tsss það hljómar ekki vel.
rosalega er ég tóm eitthvað, var búin að gleyma hvað það er krefjandi að blogga, maður þarf alltaf að hafa eitthvað að segja, hugsaði einmitt með mér þegar ég var að renna yfir gömlu færslurnar mínar í gær "rosalega hafði ég alltaf mikið að segja" ég var alveg hörku bloggari á mínu yngri árum, fékk líka alveg ágætis nostalgíu þegar ég var að lesa þetta, fór að hugsa um 2-f alla góðu tímana, hlátursköstin í stærðfræði þar sem valdís hugsaði oft um að drepa okkur og bað mig oftar en ekki vinsamlegast að fara fram og jafna mig og koma ekki inn fyrren ég treysti mér til. Alla rúntana a Bjögga þar með talið handbremsubeygjurnar, elvis áreksturinn, klappið, fjallaferðina góðu, gangstah rúntinn og auðvitað bakklyktina! ég held að af öllum mínum árum í MA eigi ég flestar minningarnar úr 2-f þetta ár var bara með eindæmum fyndið, ástarbréfin frá möggu magg eftir að hún líkti mér við Gommann, kárahnjúkafyrirlesturinn okkar þar sem lá við að þorlákur púaði á okkur, fyrirlesturinn um fjalla-eyvind, "er hægt að vera bara lamaður fyrir ofan mitti?", "vá sandra ég var nýsofnuð" sagt alltof hátt í sögu hjá SÓ, blikk frá Margréti og klúrar athugasemdir frá Söndru sem var þá nýflutt hinum megin við línuna. Já þetta voru svo sannarlega góðir tímar.
ætla að enda þetta á nokkrum (eða einni ef ég þekki tölvuna rétt) myndum frá 2-f

Sandra, Sverrir og Reginn á capone þegar hann var og hét

heitar gellur

myndin sem átti að vera af fulla tunglinu

við vorum náttúrulega bara ómótstæðilegar

sandra var ávallt sæt í Bjögga

þessi líka

einnig sumarið eftir 2. bekk

verulega ölvuð í 2 manna vodkateiti, einn fleygur á mann

auður, sara og ég í þema bekkjarteiti

hot stuff

sumarið eftir 2. bekk reyndar

ég og sandra
jæja þetta er komið gott í bili ætla að halda áfram að lesa í heimspeki
venlige hilsen
Hulda Rún