Einu sinni var lítinn strákur sem hét Palli. Palla fannst gaman að fara á fjöllin því þar gat hann verið í ró og næði. Palli var með spangir og eyrnalokk. Palli var algjör foli. Palli átti heima í blokk. Palli var með brúska, Palli var já klappstýra. Palli var náttúrusinni. Palli var þögull mótmælandi. Palli hlekkjaði sig við vinnuvélar. Palli dó. Palli var jarðaður á virkjuninni. Palli elskaði lífið.
Hulda, Margrét og Sandra, 2.F
“I will never be the woman with the perfect hair, who can wear white and not spill on it.”
Um mig
tónlist
bækur sem ég mæli með
- shopaholic goes abroad Sophie Kinsella
- draumaveröld kaupalkans eftir Sophie Kinsella
- viltu vinna milljarð eftir vikas swarup
- þúsund bjartar sólir eftir Khaled Hosseini
- flugdrekahlauparinn eftir Khaled Hosseini
- 11 mínútur eftir Paulo Coelho
4 ummæli:
neihei hér rekst ég einnig á þessa átakanlegu sögu, vá þetta tekur á
Jeminn þú verður bara skrítnari með hverjum deginum sem líður! ;) Það er örugglega rétt hjá þér sem þú hefur alltaf haldið fram ...þú ert ættleidd!! :) heheh
En góð saga annars! :D
ojj!
já ég einmitt þekkti þennan palla og ég get svo svarið fyrir það... hann átti þetta bara skilið... gaurar sem eru súkkulaði með eyrnalokk, já klappstýra, brúska og hlekkjaði sig við vinnuvélar (that's just dangerous) þeir bara eiga ekki séns... búið...
Skrifa ummæli